“Onderhandelen” onderhandelen

We hebben er al eerder op gewezen: het communautaire gezwets in ons Belgenlandje zorgt voor heel wat interessante nieuwe taalverschijnselen. Onze Nederlandstalige politici laten zich alvast van hun creatiefste kant zien, omdat dat indruk te doen wekken dat al die ruzies om taal draaien, en niet om minder nobele dingen, zoals daar zijn geld, macht en vette vissen. Nieuwe trend is het transitief gebruik van onderhandelen, zoals in de zin Wij onderhandelen BHV. Het gebruikelijke voorzetselvoorwerp met over wordt er gewoon uitgebonjourd en vervangen door een direct object, wat natuurlijk veel vlotter is in gebruik.

Minder vlot in gebruik (wegens het hoge tongue twister-gehalte) is het voltooid deelwoord van onderhandelen als adjectief, dat opduikt in de ondertussen al vastgeroeste (en te pas en te onpas gebruikte) constructie een onderhandelde oplossing. Interessant! Deze constructie kan maar omdat onderhandelen een direct object heeft gekregen. Als we het bijvoorbeeld vergelijken met het gelijkaardige praten over (met voorzetselvoorwerp), zien we dat het geprate huis ronduit ongrammaticaal is. Dat moet iets zijn als het huis waarover gepraat is. Bespreken echter, dat wel een direct object heeft, laat deze constructie wel toe: het besproken huis.

Het lijkt er dus op dat de politiekers in het Noorden van ons landje alle taalregisters opentrekken om zo een professionele indruk te maken op de kiezers, die op dit moment massaal terrasjes doen en hoogstens onderhandelen (over) welk bier ze zullen drinken. Maar stiekem denk ik gewoon dat een paar gluiperige Vlamingen wilden horen hoe Franstalige politici, die sowieso al wel eens verstrikt raken in hun woorden* wanneer ze Nederlands proberen te spreken, telkens weer struikelen over de collocatie onderhandelde oplossing.

*NB: Behalve Didier Reynders. Die raakt niet verstrikt in zijn woorden, hij laat de laatste paar lettergrepen, die er sowieso niet meer ongehavend uit zouden komen, gewoon weg. Ook een manier natuurlijk, zij het wel een irritante.

12 gedachtes over ““Onderhandelen” onderhandelen

  1. Is dit een Belgisch verschijnsel denk je? (ik bedoel natuurlijk de taalvorm…) Als ik google op “een onderhandelde” of “de onderhandelde”, dan zie ik overwegend vindplaatsen uit het domein .be. Jij had daar toch een programmaatje voor?

  2. Hmm, je kan het als volgt doen:

    http://www.google.be/search?hl=nl&safe=off&q=%22een+onderhandelde%22&meta=cr%3DcountryBE

    VS

    http://www.google.be/search?hl=nl&safe=off&q=%22een+onderhandelde%22&meta=cr%3DcountryNL

    respectievelijk 36 000 en 412 resultaten… Voor zover dat betrouwbaar is natuurlijk :). Al is het verschil zo groot dat je er wel vanuit kan gaan dat er een verschil is. Het vermoeden wordt wel bevestigd door volgende zoekopdrachten:

    http://www.google.be/search?hl=nl&safe=off&q=%22een+onderhandelde%22+site%3A.be

    VS

    http://www.google.be/search?hl=nl&safe=off&q=%22een+onderhandelde%22+site%3A.nl

    Respectievelijk levert dat 6 400 en 430 resultaten op. Iets minder spectaculair, maar wel een bevestiging van het bestaan van een verschil. Te meer omdat het respectievelijk verschil veel groter is: 6400 op 146 000 000 (0,004%) VS 430 op 407 000 000 (0,0001%).

    (het blijft natuurlijk een beetje wetenschap met de natte vinger op deze manier :)).

  3. Het zal natuurlijk vooral Belgisch zijn omdat het in deze laatste maanden zo vaak gebruikt wordt. En als een politicus zo eens iets gelanceerd heeft (genre “vette vis” of zo), dan springen de anderen erop als ware het B-H-V. Maar bon, los daarvan kan het natuurlijk ook al ouder zijn. Want als de Belgen al bepaalde gemeenschappelijke karaktertrekken hebben, dan zit onderhandelen daar zeker bij. Het is altijd schipperen in ons landje, en misschien was dat vreemde gebruik van onderhandelen al vroeger productief dan vandaag. Kan je eigenlijk via google ook checken hoe oud die vindplaatsen zijn? Want ik hoor dit gebruik van onderhandelen eigenlijk nog maar sinds een paar maanden.

  4. Krijg je niet meer weg, Rodehond. Ik zit al een poos te wachten tot men ophoudt over “wielrenners die positief testen”. Handen en voeten versleten met uit te leggen dat wielrenners zelf hoegenaamd niks testen (zeker hun plasje niet), maar men doet dapper verder.

    “Een positieve test afleggen” is een paar lettergrepen langer, en dààr hebben we het verdomd moeilijk mee, dàn mag het blijkbaar. Dus mag “onderhandelde oplossing” ook, nah!

    (Cynisch? Ikke?)

  5. Terzijde re. Didier Reynders: Nederland heeft een premier ministre die hééél slagvaardig is in zijn spreektempo. Dat leidt tot struikelspraak, ongeveer zo: “Tuuk heef Kongin beangsteng voor wat in Ministraat besprokis.”

    (Bedoeld is: Natuurlijk heeft de koningin belangstelling voor wat in de Ministerraad besproken is.)

  6. Volgens mij is het gewoon een overname uit het Frans waarin négocier zowel overgankelijk als onovergankelijk gebruikt worden. Ik vind het dan ook ironisch dat Vlaamse politici die zo tekeer gaan tegen hun Franstalige buren zich via de taal laten contamineren.
    Nog maar eens een voorbeeld van nonsensicale toestanden in België.
    Ik ben overigens voorstander voor een CORRECT gebruik van de Nederlandse taal en zou graag willen dat onze politici met meer verstand onverhandelen OVER de zaken die er echt toe doen in ons land: economie, werkgelegenheid, armoedebestrijding, pensioenzekerheid…

Geef een reactie op Maurice Vandebroek Reactie annuleren